Podczas Międzynarodowej Konferencji REHA FOR THE BLIND IN POLAND odbyło się spotkanie „Wschód-Zachód, Północ-Południe”, podczas którego zagraniczni goście dzielili się swoimi spostrzeżeniami na temat dostępnosci. Został także odczytany wspólny apel do władz poszczególnych krajów.
Świat dla wszystkich, a nie jedynie wybranych
Spotkanie Niewidomych, Słabowidzących i ich Bliskich
„Wschód-Zachód, Północ-Południe”
W ramach XXII edycji Międzynarodowej Konferencji REHA FOR THE BLIND IN POLAND Zorganizowanej przez Fundację Szansa – Jesteśmy Razem (Szansa dla Niewidomych)
My, niewidomi i słabowidzący, obywatele wielu krajów z całego świata, jako osoby z niepełnosprawnością wzroku dążymy do aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu społeczności i narodów, których jesteśmy członkami. Niniejszym wyrażamy satysfakcję za wszystko, co w ostatnich latach w dziedzinie niwelowania skutków naszej niepełnosprawności się udało. W wielu krajach rośnie świadomość konieczności wspierania osób, którym nie sprzyjał los - słabszych, osamotnionych, chorych, niepełnosprawnych. W naszym kraju rozwija się inicjatywa udostępniania obiektów użyteczności publicznej i informacji adresowanych do każdego obywatela. Jednak w związku z mnóstwem zaległości nagromadzonych przez wieki, wiele pozostaje do zrobienia. Wzbudzają nasz niepokój i troskę pewne niefortunne zjawiska, wśród których prym wiedzie niezrozumienie specyfiki braku wzroku i związanej z tym konieczności dedykowania naszej społeczności więcej uwagi, empatii i funduszy. Celem osób, które przybyły na niniejsze spotkanie (stacjonarnie lub wirtualnie) jest zwrócenie uwagi społeczeństwa, mediów i władz na całym świecie na następujące wyzwania i problemy:
- nadal ogromne obszary biedy, w których osobom z niepełnosprawnościami żyje się najtrudniej;
- utrzymywanie się różnic w standardzie życia obywateli w krajach niezamożnych i bogatych;
- zbyt niska efektywność działań podejmowanych przez organizacje międzynarodowe - mimo licznych aktów prawnych i dokumentów zbyt dużo pozostaje do zrobienia;
- szkodliwa podatność polityk społecznych na zjawiska kryzysowe, czego wynikiem jest marginalizacja potrzeb osób z niepełnosprawnością, w tym niewidomych i słabowidzących;
- wzrastająca tendencja do instrumentalnego traktowania pomocy osobom z niepełnosprawnością;
- ograniczony dostęp do najnowszych osiągnięć medycyny i technologii dla osób obarczonych ryzykiem utraty widzenia.
Reagując na powyższe oraz wiele innych dokuczliwych zjawisk zwracamy się do rządów i międzynarodowych organizacji z ważnymi dla naszego środowiska postulatami:
- Wdrażanie programów mających na celu poprawę jakości życia osób z niepełnosprawnością żyjących zarówno w krajach Wschodu, jak i Zachodu, Północy i Południa;
- Tworzenie jak najlepszych możliwości edukacyjnych i zawodowych dla osób z niepełnosprawnością wzroku;
- Umożliwienie osobom niewidomym i słabowidzącym korzystanie z transportu publicznego oraz zapewnienie gwarancji bezpiecznego i samodzielnego dotarcia do wybranego celu podróży;
- Dofinansowywanie tworzenia różnorodnych udogodnień umożliwiających dostęp do obiektów użyteczności publicznej i ich otoczenia;
- Wsparcie finansowe, dzięki któremu osoby niewidome i słabowidzące będą dysponować najnowszymi rozwiązaniami niwelującymi skutki niepełnosprawności i wykorzystywać wszelkie pomocne technologie asystujące;
- Kierowanie się zasadami projektowania uniwersalnego we wszystkich aspektach życia;
- Wdrażanie rozwiązań, które pozwalają osobom niewidomym i słabowidzącym na pełny dostęp do informacji;
- Wdrażanie programów wszechstronnej rehabilitacji dla dorosłych, również starszych wiekiem niewidomych i słabowidzących, obejmującej między innymi konieczne szkolenia, wsparcie mentalne, informowanie o prawach i obowiązkach;
- Udostępnianie osobom niewidomym i słabowidzącym wszelkiego rodzaju informacji dotyczących między innymi sztuki, otoczenia, krajobrazu, codziennych zadań, zarządzania pieniędzmi itp. za pomocą technik takich jak oznaczanie dotykowe, audiodeskrypcja, specjalistyczne pomoce i aplikacje, które są dostępne lub mogą być dostępne w przyszłości;
- Udostępnianie wszelkich narzędzi i wyposażenia, jakie niewidomi i słabowidzący potrzebują do prowadzenia w pełni samodzielnego życia, na równi z widzącymi obywatelami;
- Realizowanie powyższych celów dla wszystkich obywateli z dysfunkcją wzroku, bez względu na pochodzenie, płeć i przekonania.